الناز وزیری آبِند سربند زنان تالش است که در لهجه شاندرمنی به آن (لَچَک یا پَسابِند) نیز می گویند. آبند یک روسری چهارگوش است به اندازه یک متر, که آن را بر سر گذاشته و در قسمتِ زیرِ گلو با سنجاق( سَنجَق ) به هم وصل می کنند. اما اغلب زنانِ منطقه دو گوشه جلوی پارچه را از دو طرف …
ادامه نوشته »آداب و رسوم تالشی
آلاوه و ویشور آلاوه
زلیخا صبا آلاوه کردن شاید به گوش حتی بعضی از تالش ها و یا گیلک های نسل جدید آشنا نباشد و ندانند که آلاوه چیست وچه کاری را آلاوه می گویند. در زمان های قدیم دیوار خانه های گیلان و بخصوص سرزمین تالش کاه گلی بود که در تابستان خنک و در زمستان نیز با یک منقل آتش گرم می …
ادامه نوشته »گهواره چوبی تالشی ( گافارو )
مازیار احمدی در ایامی نه چندان دور در تالش و دیگر نقاط روستایی گیلان از گهوارها های چوبی (گافرو-تصویر بالا) جهت خواباندن نوزادان و کودکان تا حدود سه سالگی استفاده می کردند. مادران تالشی که همپای مردان در کارهای کشاورزی و دامداری مشارکت داشتند از این نوع گهواره های چوبی جهت خواباندن نوزاد استفاده می نمودند. به جهت بسته بودن …
ادامه نوشته »گاهشماری سنتی و تقویم محلی در تالش
قربان صحرایی چاله سرایی یکی از عناصر فرهنگی هر قومی وجود تقویم زمانی یا گاهشماری سنتی است. این عنصر فرهنگی که میتوان گفت دیرینگی آن به قدمت ذهن تاریخساز بشر است زاییدهی اندیشهی پویا و کنجکاو انسانهاست. به نظر میرسد بشر از روزی که متوجه تغییر و تحول در طبیعت گردید و زاد و ولد دورهای بعضی از حیوانات و …
ادامه نوشته »“بوروم” در عروسی های شاندرمن و تالش
بوروم چوب سه شاخه یا چهار شاخه بلندی است که روی آن با پارچه های رنگی زیبا پوشانده شده و روی هر شاخه یک میوه مثل سیب قرار می دهند و سپس آن را با آیینه های کوچک، حوله، جوراب و دستمال و نوارهای پارچه ای رنگی مزین می کنند و توسط خویشاوندان عروس و داماد به مجلس عروسی آنها …
ادامه نوشته »ورزا جَنگ (نبرد گاوهای نر)
یکی از سرگرمیهای روستاییان، به ویژه مردان، “ورزا جنگ” است. ورزا جنگ در محوطهای باز در علفزارهای طبیعی و بزرگ انجام میشود. اگر در چنین مکانی ورزا جنگ میسر نباشد، محدودهای از شالیزار را برای اینکار هموار و سفت میکنند. گاونر (ورزا )را از زمانی که گوساله است برای جنگیدن آماده و تربیت میکنند. سه تا پنج سال طول میکشد …
ادامه نوشته »