خَرابَه مَندَه دل…شعر تالشی از شهرام آزموده

شهرام آزموده“شهرام آزموده”

 

 

خَرابَه مَندَه دل…

دلم خَیلی شَنا غَمگینَه آبَه

غَمی دَریا دِلَه کا گینَه آبَه

خَرابَه مَندَه دل شَنا پور آبَه

قَدیمِش ویر آمین،باجی تور آبَه

*

ویرش آمَه قَدیمَه روزگارِه

اَ وَختون وَشت و وازِه،کردکارِه

ویرش آمَه اَ وَختون خَندوخونِه

رَفِقون گَف ژِه و اَ شیرنَه زونِه

ویرش آمَه خاسَه عَرسی یَه شَوِه

رَفِقون دوشِه، اَ قَدیمَه دَوِه

ویرش آمَه چارَسو بَند و کویِه

تالشی ویشَه مون چیلَکا چویِه

ویرش آمَه ویشَه کا بَینَه وَردِه

تازَه آشَندَه نِرَه کَرَه هَردِه

ویرش آمَه گامون را خلِه کَردِه

نهاری را پَسون تا بَرَه بَردِه

ویرش آمَه شتی نَه پلا هَردِه

چوئَه اَسبی دَنشتِه،مزا کَردِه

ویرش آمَه اَ ماقِه خَسَه بَختی

کی نبَه زندَگی کا ایلَه سَختی

ویرش آمَه کورَه آرا روشونی

اَ ماقِه کی دلی غَم آنَزونی …

*

… قَدیمَه خاطراتی نَه پور آبَه

چَمون شِه و نمِه دَردون تور آبَه …

*

… بدارَه ببرَمو،کاری مَدارَه

کی اَ خَیلی حیکایَتون مَزارَه

بدارَه ببرَمو بَرکَم سیر آبو

برَمستَه بَه دوم اَری پیر آبو

بدارَه ببرَمو تا کی آسِرو

آتَشش دَمِرو،اَری بیمِرو

—————————

ترجمه ی شعر :

—————————

 

امشب دلم خیلی غمگین شده است.

در درون دریای غم امشب گم ( غرق) شده است.

دل خراب مانده امشب غمگین شد.

گذشته ها به یادش آمد و گویا دیوانه شد.

*

روزگار قدیم به یادش آمد

کارها و جست و خیزها و … گذشته به یادش آمد.

خنده ها وشادی های قدیمی به یادش امد.

حرف زدن دوستان و آن شیرین زبانی ها به یادش آمد.

شب های عروسی های قدیمی به یادش امد

رقصیدن دوستان و آن رسوم قدیمی به یادش آمد

کوه ها و قله های ییلاق چارَسو به یادش آمد.

هیزم ها و سرشاخه های نازک و خشک درختان جنگل های تالش به یادش آمد

به یادش آمد آوردن برگ های درختان برای تغذیه دام ها

به یادش امد با کره تازه نان خوردن

به یادش آمد صدا زدن گاو ها را

دم ظهر گوشفندان را تا محل دوشیدن شان بردن

به یادش امد با شیر پلو خوردن

سوار اسب چوبی شدن و بازی کردن

به یادش آمد خوش بختی و خوشحالی های آن زمان

که در زندگی حتی یک سختی هم نبود

به یادش آمد روشنایی آتش داخل شومینه های گِلی قدیمی (کورَه)

آن زمانی که هیچ دلی غمی را نمی شناخت و با غمی آشنا نبود…

*

… پر شد از خاطرات قدیمی

وبه خاطر( از درد) رفتن و نیامدن (تکرار نشدن ) شان دیوانه شد…

*

اجازه بدهید که گریه کند و کاری با او نداشته باشید

چرا که او مزار خیلی از حکایت ها ست

اجازه بدهید که گریه کند تا سیر شود

که شاید بعد از گریه کردن دیرتر پیر شود

اجازه بدهید که گریه کند تا آرام شود

که شاید بعد از آن کمی دیرتر بمیرد

منبع: وبلاگ تالش شناسی

همچنین ببینید

چهارشنبه خاتون فروردین ماه ۹۶

سلسله نشست های پژوهشی شعر و موسیقی تاتی و تالشی “چهارشنبه خاتون” در آخرین چهارشنبه …

۳ دیدگاه

  1. درود
    با غزلی تالشی با عنوان ” الان زونوم از کیمَه” از نعمتی کرفکوهی در وبلاگ آفتاوه دیمه، شاندرمن ۲۰ را می طلبم.

  2. منفرد سیدمومن

    سلام
    بسیار زیباست بخصوص خاطرات کودکانه اش

  3. شایگان خطبه سرا

    درود

پاسخ دادن به رضا نعمتی کرفکوهی ( آفتاوه دیمه) لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.