تغییر کابری اراضی، زنگ خطری جدی برای جامعه روستایی شاندرمن

سروش مرزبان

۱۳۹۴/۱۰/۲۸

بخش شاندرمن با ۴۹۰۸ بهره بردار در ۳۸ روستا از توابع شهرستان ماسال و شاندرمن است. این بخش با توجه به شرایط اقلیمی و جغرافیایی دارای ظرفیت های بسیار جهت تولیدات کشاورزی و دامی می باشد. این نسبت تولید تا سالیان قبل قوت اصلی منطقه را شامل برنج و محصولات دامی تولید کرده و مازاد تولید را به خارج از منطقه صادر می نمود که این روند هم چنان تا حدی در حال تداوم می باشد. تغییرات سیاسی اجتماعی اخیر و تغییر الگوهای زیستی و ارزش های اجتماعی میل کشاورزان به تداوم تولید کم رنگ شده است. فروش اراضی و تغییر کاربری اراضی کشاورزی به مسکونی، ویلاسازی های گسترده و ورود خیل عظیم مهاجران تهرانی به منظور ویلاسازی فضای بصری و چشم اندازهای بکر منطقه را دگرگون ساخته است. این تغییرات در حالی است که کشاورزی و تولید هر چند به لحاظ اقتصادی دچار چالش و رکود گشتند اما به لحاظ زیستی و پایداری دارای مزیت های فراوان و ریشه ای است که صرف نظر کردن از آن، زیست اجتماعی منطقه را می تواند دچار چالش و دگرگونی سازد. حفظ روابط روستایی، سنت ها، فرهنگ مهمان نوازی و غذاهای محلی، خود کفا بودن به لحاظ امنیت غذایی و تولید غذای سالم و کیفی، هم چنین بافت های فرهنگی روستایی که دارای غنای کهنی می باشد. آداب و رسوم و موسیقی و ادبیات منطقه و حتی پوشش افراد و البسه ی سنتی از مصادیق پایدار اجتماعی و ارزش های جبران ناپذیر فرهنگی می باشد. شیوه های تولید کشاورزی و ساختارهای زیست اجتماعی تا چند سال اخیر حافظ این فرهنگ و سنت ها و میراث ارزشمند بوده، اما اکنون با هجوم فرهنگ های غیر بومی و گردشگران نا آشنا به اصول اکو توریسم موجبات تغییر این ارزش ها را فراهم آورده است.

تداوم سیر کنونی و تغییرات بوجود آمده می تواند زنگ خطری برای اهالی و جامعه ی روستایی منطقه باشد. تعویض زمین ها با مبلغی پول نه تنها امنیت اقتصادی اهالی را به خطر می اندازد و معیشت پایدار آن ها را دچار اختلال می کند بلکه پشتوانه ی سرمایه ای خود را نیز از دست می دهد، مضاف بر اینکه اراضی بارور و حاصلخیز منطقه را با ساختمان ها و دیوارها و مصنوعات غیر موجه جایگزین می نمایند.

این سیر علاوه بر خطرات ذکر شده، چشم اندازهای زیبا و بکر و مناطق منحصر به فرد گردشگری منطقه را نیز تخریب کرده، با تداوم این روند فرصت های سرمایه گذاری و رشد اهالی به دست افراد غیر بومی افتاده و بدین صورت زادآوری اقتصادی همراه با تخریب مناظر و عصرهای طبیعی به جای سودآوری برای اهالی به صورت سرمایه های نقدی از منطقه خارج می شود. استفاده از رویکردهای پایدار تولید کشاورزی و اعمال سیاست ها و راهکارهای نوین در این عرصه می تواند به عنوان شیوه های حفظ منابع و ذخایر کشاورزی، حفظ خاک و محصولات کشاورزی منجر شود. همچنین مدیریت درست گردشگری طبیعت با توجه به ظرفیت های منطقه ای علاوه بر ایجاد رشد اقتصادی اهالی از تغییر کاربری اراضی کشاورزی و فروش اراضی جلوگیری به عمل می آورد. این تغییرات در سایه ی آگاهی اجتماعی و عزم ملی منطقه ای اهالی میسر است و با همت جمعی و اراده ی ساکنان می توان حافظ کشاورزی، عرصه های طبیعی و چشم اندازهای بکر و زیبایی منطقه بود.

زی تیر نگه کرد پر خویش بر او دید                      گفتا ز چه نالیم که از ماست که بر ماست

«ناصر خسرو»

بنر کانال تلگرام شاندرمن۲۰

 

همچنین ببینید

برگزاری بازی های بومی محلی در شاندرمن به مناسبت دهه فجر

برگزاری بازی های بومی محلی در شاندرمن یک دوره مسابقات ورزش های بومی و محلی …

یک دیدگاه

  1. ممنون از اطلاع رسانی تون جناب مرزبانی

پاسخ دادن به ساسلن لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.