در گذشته بیشتر کارهای مردم تالش از جمله رفت و آمد و حمل و نقل به کمک اسب ها صورت میگرفت بطوری که در هر خانه تالشی حداقل یک اسب و حداکثر ده ها اسب برای تک تک اعضای خانواده و کارهای مختلف مانند بار کشی و سواری وجود داشت.
مردم تالش برای تسلط بر اسب ها و جلوگیری از سرکشی آنها از شلاق (قَمچی)هایی از جنس چرم استفاده میکردند که در اصطلاح کلی به آنها “اَسبَ قَمچی” گفته میشود.
معنی اَسبَ قَمچی: (اَسب = اسب)+ (قَم یا غَم = نگه داری و نگه داشتن و بازداشتن مانند جمله تالشی: “إشت پولی قَم بَ” یعنی پول خود را نگه دار) + (چی = چیز و شیء و وسیله)
بطور کلی اَسبَ قَمچی یعنی: شیء و وسیله نگه داشتن و مهار کردن اسب.
تصویر زیر نشان دهنده یک اَسبَ قَمچی میباشد البته کمی متفاوت تر از بقیه قَمچی ها، چون دَسته (دستگیره) این قَمچی از پای آهو (پرزَه) ساخته شده و یادگاری مرحوم پدربزرگمه.
نویسنده: مجید توکلی