خاصَه چیلَه شَو اومَه دواره
بایَن غَمونوکا بیگِرَم کنارَه
شَوِه شور و خشی یو میهربونی
شَوِه آشتی هم دیلی یو هم زوُنی
بایَن چمَه دیدارِن تازه آبون
محیبت چَمَشن بی اندازه آبون
بایَن گرد آوَم تَمونی فکو فامیل
بَرَم فترو خندونه و اجیل
بایَن دور هم بمونم شَوِه چیلَه
بَرَم یَندینَه ای شامی چاق و چله
بساط خنده و گولوپوچ فراهم
هَموسوئِن ایلَه ایلَه آن پشتی سر هم
بخونم شعر و تالشه دَستون
آرومینه آرَسَه سرده زوموسون
پیلَه بَبَه نقلی گوش آکَرَم
زیزا ویرمَه سرا اَیرا دونَه ویکَرَم
چیلَه شَوی فترو کوئی و دشاو
روکَه خردَنِن اَشَوی را نِکَرین خاو
چیلَه شَو فندوق و پرتغالو سوئَه دونَه
پیسَه کولَه نقلوتَفَندونولوئَه لوئَه
چاکَه دوستِن نِکی شمَه ویراشو
دَدَه نَنَه سَر ژَندِه شمه سَر آشو
باینَه جَم اَوم مرزَم ام یاله رسوم بمِره
مَرزَم ام ایین بی رنگی بیگِره
شاعر: علی رستم پور هفتخوانی
درود برجناب رستم پور گرامی که بااین شعر زیبایش خاطرات دوران کودکی مارا از شبهای فراموش نشدنی چله ” چیله شو ” زنده کرده است. به نظر بنده جای اشکالی برای شعر تالشی باغی نمی ماند که شاعر در مواقعی در بیان شعر از دستور زبان فارسی هم استفاده بکند کما اینکه این دوست شاعر ما بعضی کلمه های تالشی را با کمک گرفتن از دستور زبان فارسی در این شعر زیبایش بکار گرفته است.از قبیل:
شَوِه شور و خشی یو میهربونی
شَوِه آشتی هم دیلی یو هم زوُنی
یا :
بساط خنده و گولوپوچ فراهم
نکته دیگر اینکه گرچه مادر زبان تالشی “ه ” ملفوظ در وسط و آخر کلمه های تالشی نداریم و لی حق کلمه دراین است که در نگارش حتما “ه” دوچشم را بکار ببریم ولی اگر تلفظش هم نکردیم نکردیم اشکالی ندارد.
مثل همین کلمه ی میهربونی که ه دوچشم بکاررفته است و از این بابت باید از این شاعر فرهیخته تشکر نمود.
آرزوی سلامتی برای مدیر محترم سایت و این شاعر دوست داشتنی از خداوند خواهانم.