سید مومن منفرد
–
سرزمین تالش، سرزمین زیبایی ها با جاذبه های طبیعی فراوان است. این سرزمین به وسیله ی رشته کوه های تالش از خلخالات قابل تمیز و تشخیص است. ابرها بر اثر وزش باد بین رشته کوه های تالش و دریای زیبای کاسپین گیر می کنند و با زایش خود موجب بارش باران می شوند.
–
تالش من دوستت دارم. مدت هاست دلم برای باران تابستانی ات لک زده بود، دوست داشتم به مانند دوران کودکی ام زیر باران راه بروم و گونه های صورتم با نم نم باران تو خیس شود تا از طراوات کودکانه ام لذت ببرم و آن دوران دوباره برایم تداعی شود.
تالش من دوست دارم که مانند گذشته رودخانه هایت پر از آب شوند، چشمه هایت بجوشند، دره به دره، کوه به کوه، بند به بند از ارتفاعات زیبای کوه هایت به سوی پایین دست سرازیر شوند و من از دیدن این همه جنبش و جوش احساس شادمانی کنم.
تالش من درختان تو را که چند ماه است با شاخه های خود در حال دعا به درگاه تو هستند پس از مدت ها سیراب کردی. گویی زمین دوباره زنده شده است و طراوتی نو به آن بخشیده ای.
تالش من تو سرزمین بارانی، تو سرزمین نزول رحمتی، تو سرزمین زیبایی ها و وفور نعمتی.
تالش من وقتی که روی سرزمین تو قدم می زنم روح و روانم با تو می آرامد و ساز وجودم با تو کوک کوک است. به هیچ نمی اندیشم.
تالش من، خداوند بزرگ بخشی از بهشت دنیا را به تو اختصاص داده است. کاش تالشان قدر تو را بیشتر بدانند و به راحتی سرزمین باستانی شان را به افراد غیر بومی نفروشند و اختیار خود را به دیگران ندهند.
ای تالشان از سرزمین باستانی تان، از طبیعت زیبای تان و از فرهنگ غنی خودتان محافظت کنید.
تالش با دام و دامداری زنده است، تالش با زبان خود زنده است، تالش با جنگل و ییلاق زنده است، تالش با رشته کوه تالش زنده است؛ زیرا رشته کوه های تالش تنها نامی است که مانند کمربندی ارتفاعات غرب گیلان را از آستارا تا رودبار دربرگرفته و نامش برای تالشان به یادگاد مانده است. رشته کوهی که سرزمین قومی تالش را در ایران به یدک می کشد. نام این رشته کوه به اثبات می رساند که این ارتفاعات نشیمنگاه اصلی ما تالش هاست. پس قدر آن را باید بیشتر بدانیم.
تالش من، بارانت را دوست دارم، جنگل سرسبزت را، یبلاقات مخمل گونت را، چشمه های جوشان و رودخانه های خروشانت را، مردم پاک و زحمتکش و یکرنگت را و …
ای تالش من و ای تالشان من، اعم از مرد و زن، پیر و جوان، پسر و دختر و … با فرزندان خود و با هم به تالشی صحبت کنید، از محیط زیست خود محافظت کنید، از تخریب جنگل های باستانی خودتان ممانعت کنید. به فرهنگ غنی خود ببالید که به حق دارای فرهنگ و تمدنی کهن هستید.
–
بدرود