تاریخچه فوتبال در شاندرمن

هلاکو نظرنیا

قبل از آغاز سده چهاردهم خارجیان حاضر در گیلان از جمله آلمانیها،انگلیسیها و روسها به بازی فوتبال می پرداختند.در دهه نخست این سده در شهرهای آستارا، بندر انزلی و رشت فوتبال علاقه مندان را به خود جذب کرد. در بندر انزلی فوتبال رونق خوبی پیدا کرد.سربازان و روسهای مقیم در بندر انزلی به رواج فوتبال کمک بسیار کردند و مسابقات متعددی را ترتیب دادند. همین امر باعث شده بود تا فوتبال در انزلی توسعه بیشتری نسبت به رشت و دیگر مناطق استان گیلان پیدا کند.^۱به این ترتیب فوتبال به تدریج در دیگر مناطق گیلان رواج پیدا کرد و با توجه به اینکه بندر انزلی مهد فوتبال گیلان می باشد این ورزش از طریق انزلی وارد رضوانشهر و سپس وارد شاندرمن شد بطوریکه در سال ۱۳۴۸ چند نفر از رضوانده(رضوانشهر فعلی) به نامهای برادران غلامی در شاندرمن فعالیت نانوایی داشتند با همکاری ایرج بخشی زاده(قدیمی ترین بازیکن شاندرمن) و سایرین تیمی با بچه های بازار شاندرمن تشکیل دادند. اولین مربی تیم منتخب بازار شاندرمن برادران سوادیان به نامهای صابر علی و بابا علی بودند که پس از آنها معلمی به نام اورنگ که اهل خلخال(هروآباد فعلی) بود بعنوان مربی ـ بازیکن این مسئولیت را بر عهده داشتند.

تیمهای فوتبال شاندرمن

فوتبال در گیلان با تشکیل باشگاه گیو، ملوان، تاج، پپسی کولا، سپیدرود، ایرانمهر و پاس روز به روز رونق زیادی یافت. رقابتهای باشگاهی در گیلان به طور پراکنده آغاز شد و گاهی هم به صورت تیمهای منتخب شهرستان و آموزشگاهها تعمیم یافت. مسابقه های داخلی استان و مسابقه های قهرمانی کشور در دهه ۴۰ از اهمّ فعالیتهای رشته فوتبال در گیلان بود.^۲

در اواخر دهه ۴۰ تیم منتخب بازار با همکاری برادران غلامی(اهل رضوانشهر) و ایرج بخشی زاده و دیگران در شاندرمن تشکیل شد.متأسفانه مسئولان این تیم به بازیکنان روستاهای اطراف شاندرمن توجهی نمی کردند و همه چیز را برای خودشان می خواستند. یکی دیگر از تیمهایی که در فوتبال شاندرمن تشکیل شد تیم فوتبال روستای چاله سرا با مسئولیت نگارنده بود.بچه های چاله سرا که در مسابقات دوومیدانی سطح شهرستان و استان همیشه جزء نفرات اول تا پنجم بودند از جمله قنبر علی دوستی، هوشمند شعبانی، سرتیب شعبانی، شادروان زنده یاد بیژن نیلاشی، بمانعلی یارمحمدی (کسی که قهرمان شهرستان تالش،استان شد و حدود یکماه در اردوی تیم ملی دو و میدانی در ورزشگاه آزادی تهران به تمرین پرداخت و متأسفانه بعلت به حد نصاب نرسیدن از اعزام به بازیهای آسیایی بازماند)، اردشیر کوهساری، شبدیز نظرنیا، عطا الله شعبانی و… اکثر اعضای این تیم را تشکیل می دادند. بعلت دونده بودن اعضای این تیم، آنها در طول نود دقیقه بدون خستگی بازی می کردند. آقای عزیز نصیری(عطا) بعنوان انتخاب کننده بازیکنان منتخب منطقه و رئیس هیئت فوتبال بخش ماسال و شاندرمن در آن دوره می گوید وقتی که بازی تیم چاله سرا را دیدم و از نحوه سرعت بی نهایت زیاد و استقامت فراوان و خستگی ناپذیر آنها و سبک بازی این تیم آن روز تعجب کردم؛ زیرا فکر می کردم از مواد نیروزا به اصطلاح دوپینگ استفاده نموده اند و بی نهایت در این باره مشکوک بودم. از نیمه دوم بازی دقیقا شک بردم؛چون احساس می کردم آنها عوض ۹۰ دقیقه فوتبال، قدرت ۶۰۰ دقیقه یعنی ۱۰ ساعت بازی یکسره را دارند به طوری که ۱۰ نفره سریعا هم حمله و هم دفاع می کردند. کلا در فکر بودم چگونه این بچه های دهاتی از مناطقی کوهستانی از مواد نیروزا استفاده کرده اند. با وجود این که در آنروز تیمی بسیار خوب مقابل بازیکنان چاله سرا صف آرایی کرده بودولی این تیم با دفاع و حمله ۱۰ نفره خود همه را گیج کرده بود و من از بازی آنها بی نهایت ناراحت و دلخور بودم تا این که در یک هفته بعد در مسابقات استانی دو استقامت استانی که شرکت کنندگان زیادی داشت در پایان مسابقه نفرات اول تا ۱۵ مسابقه استقامت به مسافت طولانی همه نفرات از منطقه چاله سرا شاندرمن برنده بودند. تازه متوجه شدم که بازیکنان چاله سرا شاندرمن به صورت مادرزاد دونده اند. در آن مسابقه هلاکو نظرنیا و تمام بازیکنان چاله سرا مقام کسب کردند و ناراحتی و فکر بد و ناجورم تغییر کرد و به شایستگی نوجوانان و جوانان شاندرمن دید و نظر بسیار بهتری پیدا کردم.^۳

عکس شماره (۱)

تیم فوتبال همایون چاله سرا در جام ولیعهد ماسال و شاندرمن در سال ۱۳۵۳

ایستاده از راست: صمد نصیری(مربی)، هوشمند شعبانی، بخشعلی بخشنده، غفار رستمی، اردشیر کوهساری، زنده یاد بیژن نیلاشی، گل احمد سامانی، حاکم چوپانی، اسکندری نژاد(رئیس تربیت بدنی بخش شاندرمن و ماسال)

نشسته از راست: قنبرعلی دوستی، هدایت بامداد، مهندس مرزبان، محمد کوهساری، کریم بابایی، یارمحمد یارمحمدی

در سال ۱۳۵۴ اولین بازی رسمی این تیم که با نام همایون چاله سرا در مسابقاتی تحت عنوان جام ولیعهد زیر نظر تربیت بدنی بخش شاندرمن و ماسال شرکت نمودیم و مسابقات در زمین ورزشی آن روزهای ماسال در خودبچر پشت جهاد کشاورزی فعلی برگزار می شد که در حال حاضر دهها خانواده در آن زمین ساختمان سازی کرده اند و آن زمین از بین رفته است.اعضای تیم چاله سرا را در آن مسابقات علاوه بر بازیکنان سرعتی و دونده آن روستا،چند یار کمکی روستای سیاهمرد از جمله بخشعلی بخشنده،محمد شعبانی،هدایت بامداد و … تشکیل داده بودند.این مسابقات با حضور ۹ تیم انجام شد که دو تیم از شاندرمن با نامهای همایون چاله سرا و منتخب بازار شاندرمن حضور داشتند و بازیکنان منتخب بازار که از بازیکنان قدرتمند و سرشناس آن زمان بودند را ایرج بخشی زاده،عبدل وزیری،قتل زاد(حسین) پیرنیا،داریوش حاجت پور،فریبرز مرزبانی،بیژن جوادی،عباس شادرو و ….تشکیل می دادند ولی با همه،این تیم با آن همه ستاره در دور اول مسابقات حذف شد در حالی که تیم همایون چاله سرا با بازیهای درخشان و دوندگی فوق العاده خود مقام سوم مسابقات را به خود اختصاص داد و اگر عدالت بود می توانستیم حتی به فینال راه یابیم ولی در نیمه نهایی با میزبان برخورد کردیم و بالاجبار به بازی رده بندی رفته و به مقام سوم نایل شدیم.بعد از پایان مسابقات آقای صمد نصیری یکی از علاقمندان تحصیل کرده ماسالی پیشنهاد داد که حاضر است بعنوان مربی تیم چاله سرا فعالیت نماید.ایشان به مدت ۶ ماه در زمین چاله سرا که بازیکنان با دستان خود آن را آماده کرده بودند به تمرین تیم پرداخت و برای این تیم با توجه به سرمایه دار بودنش توپ،کتانی،لباس ورزشی و … تهیه کرد و هزینه های آین تیم را به نوعی متقبل شد.پس از ۶ ماه با رفتن آقای نصیری به تهران اداره تیم بر عهده من گذاشته شد.من نیز به دلیل عدم توجه تیم منتخب بازار به بازیکنان مستعد روستاهای شاندرمن تصمیم گرفتم که از جوانان با استعداد روستاهای شاندرمن که در مسابقات محلات شاندرمن و ماسال هنرنمایی می کردند استفاده نمایم و در اولین فعالیتم تیمی به نام پرسپولیس شاندرمن تشکیل دادم و بازیکنان خوبی را به تیم دعوت نمودم و با توجه به بها دادن به ورزشکاران روستایی با استقبال خوبی روبرو شدم.در سال ۵۳ ـ ۵۴ تیمی به نام عقاب با همت اهالی ورزشدوست بازار و مهاجرین خلخالی(بخش شاهرود) ساکن در شاندرمن نیز تشکیل شد.برای مسابقات مختلف دو تیم پرسپولیس و عقاب(منتخب بازار) شاندرمن در قالب تیم پرسپولیس (منتخب شاندرمن) با هم هماهنگ می شده اند و دو تیم پرسپولیس شاندرمن و شاهین ماسال نیز در قالب تیم شهباز ماسال و شاندرمن برای جام بخش های کشورمتحد می شدند و در مسابقات شرکت می کردند.تیم دیگری  را در سال ۱۳۵۸به نام سردار جنگل با بازیکنانی از کلیه روستاهای شاندرمن تشکیل دادم که در بین آنها

می توان از آقایان هابیل حبیبی،هدایت بامداد،بخشعلی بخشنده،حبیب محمدی،محمد شعبانی،ابراهیم هندمی،محمود وزیری،کرم وزیری،غفار رستمی،فرهاد شهبازی

فخرالدین شیرزاد،شادروان بیژن نیلاشی،محمد علی قوامی،حسین قوامی،فرزام افتخار

عکس شماره (۲)

ایستاده از راست تیم شاندرمن:اسکندری نژاد(رئیس تربیت بدنی ماسال و شاندرمن)،اخوان،علی اجاقی،فخرالدین شیرزاد،فرامرز اخلاقی،سبزعلی اجاقی،لطفی(رضوانشهری)،مجید اخوان،امیر الداری،هلاکو نظرنیا،غفار جوادی،قنبرعلی دوستی،حسین پیرنیا،اردشیر کوهساری،سلطانی(دبیر ورزش) سال ۱۳۵۴

نظام،مرحمت احمدی،رشاد قوامی و سایر جوانان که الان در خاطرم نیستند نام برد.در هر صورت تیم پرسپولیس در همه مناطق،حرف اول فوتبال شاندرمن را می زد و همیشه دیگر شهرستانها دوست داشتند با تیم پرسپولیس شاندرمن بازی کنند؛زیرا این تیم از لحاظ اخلاق نمونه بود.

در سالهای مختلف تیمهای گوناگونی در شاندرمن و روستاها شکل گرفت که به تدریج از هم پاشیده شدند.که می توان پاس شاندرمن،عقاب شاندرمن،مصدق شاندرمن،لاله شاندرمن،هدف کفود مژده،چمران قَران،سردار جنگل بیتَم،وحدت پیرَسرا،میر محله شاندرمن،امیر شیخ نشین و… را اشاره داشت که پس از پیدایش تیم پرسپولیس شاندرمن در سال ۱۳۵۳ و تیم سردار جنگل در سال ۱۳۵۸ نفرات تیمهای فوق الذکر به این دو تیم روی آوردند که سرپرستی و مربیگری این تیم با نگارنده این سطور بود.

افتخارات فوتبال شاندرمن

در شاندرمن جامهای گوناگونی چه در زمان رژیم گذشته و پس از انقلاب اسلامی تحت عنوان جام محلات شاندرمن برگزار شد.جامهایی با نامهای ۶ بهمن،۱۳ آبان که تیمهای بیتَم،پیرَسرا،قَران،شاندرمن،چاله سرا هر کدام یک بار قهرمان شدند.پس از پیدایش تیم پرسپولیس شاندرمن، این تیم حدود ۲۰ قهرمانی در سطح شاندرمن،شهرستان و مناطق مختلف کسب کرد.بطوریکه ۳ بار قهرمانی بخش ضیابر،۲ بار قهرمان نوکاشت،۳ بار قهرمان کلنگستان،۲ بار قهرمان نوده صومعه سرا،یک بار قهرمان رضوانشهر در زمین ورزشی پونل،یک بار قهرمان مسابقات محلات فومن و چندین قهرمانی و نایب قهرمانی دیگر نصیب فوتبالیست های شاندرمنی در مسابقات فوتبال شده است.

بهترین های فوتبال شاندرمن

بازیکنان برتر شاندرمن از نظر نگارنده در ادوار مختلف عبارتند از:

دهه ۵۰:برادران غلامی،ایرج بخشی زاده که سرعتی مثال زدنی داشت،حقیقی،برادران اُجاقی،بیژن جوادی،عبدالرضا وزیری،قتل زاد(حسین) پیرنیا،حسن هاشمیان،

دهه ۶۰:داریوش حاجت پور،آصف شادرو،عباس شادرو،سیاوش حاجت پور،سیاوش توکلی،علی جمالی،حسن گیور،داود وکیل پور،صالح بزرگزاده،کرم وزیری،باب الله خوشدل،داریوش نیک خواه،برات آذری،جبار(صمد فرزین)،حسن توکلی،حبیب محمدی،رشاد قوامی،داریوش حاجت پور،روستا،هابیل حبیبی،ارژنگ کشاورز،هوشمند شعبانی،عطا شعبانی

دهه ۷۰:فرشید محمد یاری،فرزاد محمدیاری،فر هاد شهبازی،حسن توکلی،عیسی وزیری،حسن پورحنیفه،بهرام خانعلی زاده،عظیم بشردوست،بهروز محمدی،سیروس محمدی،محمود وزیری،کاووس وزیری،اثیمی،سید مهدی حمیدی

دهه ۸۰:فرشید اخوان،ارسطو فرزین،حسن امجدی،راشید برجی،علی سپاسگزار

در ضمن فرشید محمدیاری در تیم ملی دانشجویان در کشور انگلستان بعنوان بازیکن،جمهور صنعانی بعنوان بازیکن تیم ملی دانش آموزان کشور،بخشی پور بازیکن دانش آموزان ایران در کشور شیلی و ارسطو فرزین در تیم ملی امید ایران حضور داشته اند.

زمین های فوتبال شاندرمن

در اطراف بازار شاندرمن چند زمین فوتبال وجود داشت:

یکی در مرکز بازار شاندرمن که در حال فعلی کوچه یا بازار علافان یا خریداران جو و برنج می باشد.دیگر زمین ورزشی شاندرمن در قسمت بالای بازار بود که در حال حاضر

ایستگاه چاله سرا و نیلاش و بازارچه فروش حیوانات اهلی می باشد.

زمین بعدی در کنار رود مرغک پایین تر از پل شاندرمن که پشت مدرسه ابومسلم الان اداره بخش ترویج کشاورزی،اداره پست، اداره مخابرات و … در آنجا دایر می باشد که تا سال ۱۳۶۰ در اختیار ورزش شاندرمن بود و زیباترین زمین فوتبال منطقه بود که در سال ۶۰ بخاطر ساختن مسجد از ورزشکاران گرفتند ولی در آنجا مسجد نساختند بلکه کم کم ادارات فوق الذکر در این زمین مستقر شدند.به هر حال جای تقدیر و تشکر دارد که منطقه محروم شاندرمن که فاقد هیچگونه اداره ای بود تا مشکلات مردم را برطرف کند در شاندرمن فعالیت را شروع کردند.در این میان ورزشکاران سخت کوش و زحمت کش و علاقمند شاندرمن هرگز دست از ورزش برنداشتند و با همت دوستان ورزشکار زمین باغ توتون کاری که در پشت شهرداری شاندرمن در روستای کفودمژده قرار دارد و در حال حاضر تنها زمین ورزشی شاندرمن محسوب می شود را آباد و آماده انجام مسابقه و تمرین نمودیم ـ زمینی که هنوز هم مورد استفاده ورزشکاران قرار دارد.

دوستان ورزشی از جمله حسین پیرنیا؛داریوش حاجت پور،برات آذری و… برای حفظ این زمین ورزشی که تنها زمین ورزشی شاندرمن می باشد و تیمهای روستایی و باشگاهی در آن فعالیت می کنند تلاش وافری را داشتند.اگر همت این عزیران و دیگر مسئولین ادارات نبود این زمین ورزشی هم از دست ورزشکاران گرفته می شد؛زیرا این زمین و دیگر زمینهای اطراف تا حدود ۴۰ هکتار توسط شخصی به نام فریدون خان نعیمی اکبر که دارای تحصیلات بالا و پست و مقام در حکومت ستم شاهی بود به اسم خود ثبت کرده بود.ثانیا همسایه های این زمین ورزشی نیز با گرفتن این زمین و افزودن آن به حیاط منزل مسکونی و خانه سازی روز به روز مساحت و وسعت آن را کاهش می دادند.

آقای فریدون خان نعیمی اکبر در دیگر شهرهای گیلان از جمله لاهیجان،لنگرود،لاکان رشت،کپورچال انزلی،فومن و.. بخاطر جا و مقام خود هزاران هکتار زمین به اسم خود ثبت کرده بود که بعد از انقلاب اسلامی توسط مردم و حکومت جمهوری اسلامی در اختیار گرفته شد.با این شرایط می توان تنها زمین فوتبال شاندرمن را با همت مسئولین به صورت رسمی سرمایه گذاری نموده و به بهترین شکل ممکن از این زمین برای ورزشکاران استفاده شود.چون شاندرمن در حال حاضر دارای دو باشگاه رسمی دهیاری چاله سرا و شهرداری شاندرمن می باشد که در سطح نوجوانان و جوانان در لیگ دو گیلان فعالیت می کند احتیاج مبرم به این زمین ورزشی دارد پس باید به شاندرمنی که دارای ۳۰۰۰۰ نفر جمعیت که اکثرشان را نوجوانان و جوانان تشکیل می دهند توجه بیشتری کرده و فکری به حال این زمین بکنند.در پایان از همه مسئولین خواهشمندم توجه بیشتری به امر ورزش به خصوص در نقاط محرومی چون شاندرمن نمایند تا جوانان منطقه با روی آوری به ورزش سلامتی خود را حفظ کنند و دنبال مواد مخدر و اعتیاد و دیگر آسیبهای جامعه نروند.

منابع:

۱ ـ اصلاح عربانی،ابراهیم،۱۳۸۷،کتاب گیلان(قسمت ورزش)،ج۴،نشر گروه پژوهشگرا ایران،ص ۳۳۷

۲ ـ اصلاح عربانی،ابراهیم،۱۳۸۷،کتاب گیلان(قسمت ورزش)،ج۴،نشر گروه پژوهشگرا ایران،ص۳۳۸

۳ ـ نصیری،عزیز(عطا)،۱۳۸۸،دست نوشته ورزش شاندرمن

۴ ـ اطلاعات شخصی نگارند

@@@@@@@@@@@@@@@@@۲۲

توضیحات عکس های شاندرمن

عکس شماره (۱)

تیم فوتبال همایون چاله سرا در جام ولیعهد ماسال و شاندرمن در سال ۱۳۵۳

ایستاده از راست:صمد نصیری(مربی)،هوشمند شعبانی،بخشعلی بخشنده،غفار رستمی،اردشیر کوهساری،زنده یاد بیژن نیلاشی،گل احمد سامانی،حاکم چوپانی،اسکندری نژاد(رئیس تربیت بدنی بخش شاندرمن و ماسال)

نشسته از راست:قنبرعلی دوستی،هدایت بامداد،مهندس مرزبان،محمد کوهساری،کریم بابایی،یارمحمد یارمحمدی

عکس شماره (۲)

مسابقه دو تیم شاندرمن و ماسال در سال ۱۳۵۴

ایستاده از راست تیم شاندرمن:اسکندری نژاد(رئیس تربیت بدنی ماسال و شاندرمن)،اخوان،علی اجاقی،فخرالدین شیرزاد،فرامرز اخلاقی،سبزعلی اجاقی،لطفی(رضوانشهری)،مجید اخوان،امیر الداری،هلاکو نظرنیا،غفار جوادی،قنبرعلی دوستی،حسین پیرنیا،اردشیر کوهساری،سلطانی(دبیر ورزش)

نشسته از راست تیم ماسال:؟،اکبر مطهری،احمد حیدری،اخلاقی،؟،بامداد،یوسف شیرازی،حیدری،؟،اکبر بدلی،صالحی،سرهنگ کاظم شیرازی

عکس شماره (۳)

تیم سردار جنگل شاندرمن در سال ۱۳۵۸

ایستاده از راست:جهانبخش سالاری،برات خوش بنده،افتخار نظام،مهدی حمیدی،فرهاد شهبازی،کرم وزیری،حسین شعبانی،زنده یاد تیمور خوش بنده،رستم احدی،عظیم بشردوست،غلام بامداد،ایرج بخشی زاده،نادر هندمی

نشسته از راست:ضیا هندمی،محمد یزدانی،ارژنگ کشاورز،فردوس شیرزاد،محمود پور میرزا،هلاکو نظرنیا،محمود وزیری

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@۲

منبع: ویژه شاندرمن – شماره ٢ – به کوشش سید مومن منفرد و ابراهیم قلى پور

معرفی هلاکو نظرنیا

همانطور که می دانید هر جا نام ورزش در شاندرمن باشد بدون شک هلاکو نظرنیا در آنجا حضور دارد و در سالهای مختلف با توجه به سوابق و فعالیتهای ایشان می توان وی را پدر ورزش شاندرمن نامید.از همین روی از ایشان در خواست نمودیم تا مختصری در مورد دوران ورزشی خود برای ما بنویسد.

–

هلاکو نظرنیا جام در دست در کنار اسکندری نژاد رئیس تربیت بدنی ماسال و شاندرمن و هلاکو نظرنیا در مسابقه دو و میدانی قهرمان گیلان شده است.

هلاکو نظرنیا در پنجم مرداد ۱۳۳۳ در روستای زیبای چاله سرای شاندرمن در دامنه کوهستانی آویشو کنار رودخانه مرغک شاندرمن متولد شده ام.دارای همسر،سه فرزند پسر به نامهای عارف،آصف و بابک می باشم. در ابتدا چون ۴۵ سال یعنی نزدیک به نیم قرن بدون امکانات اولیه با ورزش زندگی کرده ام و شما مرا پدر ورزش منطقه معرفی کرده اید از شما کمال تشکر را دارم و با این کلمه وظیفه مرا دو چندان کردید ولی از من پیشکسوت تر در عرصه ورزش افرادی بودند که می خواهم یادی از آنها بکنم؛چون احترام به پیشکسوت را در اول زندگی سر مشق خود قرار داده ام و همچنان به آن پایبند هستم.در رشته دو و میدانی می توانم از آقایان عسگر پورمحمد،شادروان ابوالقاسم جلالی،اکبر هندمی،بمانعلی یار محمدی،در رشته فوتبال از ایرج بخشی زاده،شادروان صادق سوادیان، بابا علی سوادیان،محمد غلامی،فخرالدین شیرزاد،حسین پیرنیا،داریوش حاجت پور،در رشته والیبال شادروان گرشیوز حبیبی که ایشان پدر والیبال شاندرمن بودند،همچنین معلم عزیزم آقای کیوان،بیژن محمدی،محمد علی بشردوست،محمد شادرو، انوشیروان فرزین،سید محمد جلیلی،عسگر پورمحمد،کیومرث نظرنیا،آزاد شیرزاد ، مراد اخلاقی و … را نام ببرم.من مثل دیگر ورزشکاران در سنین نوجوانی به ورزش روی آوردم.در رشته اولم دو و میدانی ۱۵ عنوان قهرمانی در شهرستان،۸ عنوان قهرمانی استانی،یک مقام چهارم کشوری در استان شیراز را دارم که منتج به دعوت شدن به تیم ملی دو و میدانی و دو ماه تمرین در مجموعه ورزشی آزادی شد که متأسفانه بخاطر نرسیدن به حدنصاب نتوانستم عضو تیم ملی دو و میدانی ایران باشم و مدت ۵ سال بعنوان مربی تیم دو و میدانی ماسال و شاندرمن در قسمت بانوان و آقایان فعالیت داشته ام و مقامهای خوبی در سطح استان نصیب ورزشکاران دو و میدانی کار در قسمت بانوان و آقایان و چندین نفر به عنوان تیم منتخب استان به مسابقات قهرمانی کشور اعزام کرده ولی در کشور نتوانستند عنوان قابل قبولی بدست آورند.در سال ۵۳ ارتباط خوبی با مطبوعات برقرار نمودم.در آن زمان دو نشریه یا روزنامه در سطح منطقه ماسال و شاندرمن به نامهای کیهان و اطلاعات فعالیت می کردند و این دو روزنامه هفته نامه ورزشی بصورت مجله توزیع می کردند و اولین مجله ورزشی که تهیه کردم کیهان ورزشی بود.در نهایت ۳۱ سال در خدمت این روزنامه وزین بوده و هستم.پیش از انقلاب در روزنامه رستاخیز فعالیت خبرنگاری خودم را شروع کردم و پیش از پیروزی انقلاب اسلامی نیز فعالیت همکاری با کیهان برایم فراهم شد و اولین خبرنگار رسمی این نشریه در ماسال و شاندرمن شدم و همچنین بعنوان نماینده و خبرنگار روزنامه کیهان فعالیت دارم.خودم علاقه خاصی به خبر داشتم طوری که آرشیو دو مجله کیهان و دنیای ورزش به همراه اخبار ارسالی ام را در آرشیوی نگهداری می کردم که متأسفانه در سال ۵۹ در آتش سوزی در منزلم طعمه حریق شد و به کلی در آتش سوخت و هنوز افسوس آن را می خورم ولی در سال ۶۰ دوباره به کارم در این رابطه ادامه دادم و هنوز این کار را ادامه می دهم و فقط بخاطر علاقه به کیهان با آن کار می کنم و در کنار فعالیت فرهنگی هنری و اجتماعی با برنامه تالشونه رادیو به تحلیل بعضی بازیها به زبان تالشی می پردازم.اولین بازی رسمی ام در تیم شاندرمن با تیم ملکسر طاهر گوراب بود که با پیروزی ۳ بر ۱ به سود شاندرمن تمام شد.درباره آشنایی با اسطوره فوتبال ایران سلطان علی پروین باید بنویسم که در سالهای ۵۳ تا ۵۶ که در تهران به کار و تحصیل مشغول بودم با ایشان آشنا شدم و این علاقمندی همچنان ادامه دارد و هر وقت به تهران بروم باید به دفتر کار او سرکشی و از نزدیک ایشان را زیارت نمایم.با رابطه خودم چندین بازیکن از جمله ارسطو فرزین در تیم بزرگسالان،رحمت صداقت،ابراهیم ملک نژاد و … را به تیم پرسپولیس و علی پروین معرفی کردم که آنها قدر این شانس را ندانستند. آشنایی با آقای صومی بنیان گذار سپیدرود رشت(سرخ پوشان گیلان) باعث شد تا یکسال در سپیدرود آن زمان بازی کنم و این آشنایی همچنان ادامه دارد.در همین راستا آقای فرشید محمد یاری حدود ۳ سال در تیم سپیدرود رشت بازی کرد.در حال حاضر نیز برای احیاء ورزشهای سنتی و بومی ـ محلی در شهرستان ماسال و شاندرمن فعالیت دارم ؛زیرا به این امر اعتقاد دارم که هر قومی به فرهنگ و آیین و مذهب خود زنده است و اگر پیرو گذشتگان خود نباشد مرده ای بیش نیست و ما نیز به فرهنگ و سنت تالش خود زنده ایم. حدود ۲۰ سال بعنوان دبیر هیأت همگانی شهرستان و رشته های بومی ـ محلی و حدود ۱۵ سال بعنوان هیأت فوتبال بخش شاندرمن خدمتگزار نسل جوان و دیگر اقشار و شهروندان شاندرمنی هستم.اخیرا نیز توسط هیأت روستایی و عشایری شهرستان دبیر این هیأت هم هستم.در طول این بیست سال برای ریشه یابی رشته های بومی محلی تحقیقاتی صورت داده ام که در آستارا تا رودبار تالش زبانان زندگی می کنند و حدود ۵۲ بازی و نمایش شناسایی شده است که به دوران هخامنشی و قوم باستانی تالش بر می گردد.انشاالله در شماره های بعد با این بازیها در خدمت خوانندگان گرامی خواهم بود.

سید مومن منفرد

چاپ شده در ویژه شاندرمن – شماره۲

–

---

با کلیک روی تصویر زیر پنجره اى ظاهر خواهد شد که مى بایست روى گزینه OK کلیک نمایید تا به عضویت کانال شاندرمن۲۰ در آیید.