گاو و گوسفند نژاد تالشی

تالشان از قدیم الایام به کار پرورش گاو و گوسفند مشغول بوده اند و شیوه سنتی این کار در بین تالشان از منحصر به فردترین و زیباترین روشهاست که متاسفانه در حال حاضر اندک اندک در حال از بین رفتن می باشد.

تالشان (از گذشته ها تا حال ) از صبح زود و بعد از آن که گاو ها را دوشیدند،گوساله ها را از ان ها جدا می کنند و بعد گاو ها و گاوهای نر و گاوهای جوان (و به طور کلی غیر از گوساله ها ) را به طرف جنگل می برند و خود به خانه بر می گردند. گاوها غروب هنگام بی ان که کسی به دنبال شان برود(مگر در شرایط خاصی که اتفاقی برای شان بیفتد) خود به سوی خانه صاحب شان یا محل نگه داری شان که طویله است می ایند و این شیوه شاید منحصر به فردترین در بین همه اقوام دنیا باشد. چرا که در بین همه مردم دنیا این رسم وجود دارد که یک نفر به عنوان مسئول حفظ و نگهداری و چرای گاو ها با دام ها به صحرا می رود.

نکته جالب تر دیگر در تالش گذشته این بوده که چون گاو ها را پیاده از ییلاق به جلگه و بالعکس می بردند و از اتومبیل و … خبری نبود بسیاری از گاو ها بی ان که صاحب شان بداند به هنگام فرا رسیدن موعد کوچ ( در صورتی که زمان به هر دلیلی به تأخیر می افتاد) خود اقدام به کوچ کردن می نمودند. بارها دیده و شنیده ام که گاو یا گاوهای فلانی چند روزی ست گم شده اند و پس از جستجو معلوم می شود که این حیوانات چون زمان کوچ و سفرشان بوده خود اقدام به انجام کوچ نموده اند.!

پنیر ،لور،تورَغ (سورَه به قول ماسالی ها و شار به قول خیلی از تالش های دیگر نواحی و از جمله اسالم) دَلَمَه،و… از جمله محصولات لبنی تالشان است که برخی شان از جمله پنیر تالش منحصر به فرد و ویژه این قوم است.که به نظر می رسد بجاست به عنوان یک میراث ملی به ثبت برسد.

بی آن که بخواهم در این باره بیش از این چیزی بنویسم قصد دارم عکسی از یک گاو نر نژاد تالش برای تان به نمایش بگذارم که روزگاری در همه حیاط های خانه های تالشان حداقل یک نمونه از آن را می شد دید ولی امروزه دیگر شماره های تعدادشان بسیار اندک است و شاید هم دیگر وجود نداشته باشند!!

 

منبع: “وبلاگ تالش شناسی شهرام آزموده”