سوباتان قطب گردشگری غرب گیلان

–

لیلا خالقی- رضوانشهر

–
روستای ییلاقی سوباتان ، از جمله روستاهای مرتفع در غرب لیسار تالش ، یک روستای توریستی در ارتفاع ۱۸۰۰ تا ۱۹۰۰ متری از سطح دریا از شمال به رودخانه لیسار ، از شرق به جنگل های انبوه تالش ، از جنوب به روستای ییلاقی آسبومار جوکندان و از سمت غرب به دریاچه زیبای نئور بخشی از ارتفاعات استان اردبیل متصل می شود.
طبیعت  منحصر به فرد  این روستا  همرا ه با  جاذبه های  گردشگری موجود  در مسیر ، هر ساله  گردشگران  و بازدید  کنندگان  بسیاری  را  به  خود  جذب می کند.
بهمن جلیلی  فرهنگی بازنشسته ،  از پیش قراولان صنعت  توریست  در تالش و همچنین غرب  گیلان ، آشنا  به  اصول  فرهنگ  گردشگری  و جغرافیای  منطقه ، جدا از  داشتن  اطلاعات  لازم  از قبیل  راهنمای  گردشگری  و کوهنوردی  در طول  مسیر  ضمن همکاری  لازم  با  گردشگر  در ایجاد  فضا و مکان مناسب  جهت  اسکان و  فراهم  نمودن  امکانات رفاهی  برای  گردشگران ، در یک  اقدام  بی نظیر   دست  به  احداث  اولین و تنها  موزه  مردم  شناسی  یا   تالش  شناسی  در  روستا ییلاقی  سوباتان   برای  بازدید  عموم کرده است.
وی  در خصوص  برداشت های  خود ، به  اهمیت  حفظ  فرهنگ تالش  گفت:  منطقه  کوهستانی  سوباتان  با  جغرافیای  خاص و منحصر به فرد  که تداخل  عمیقی  بین ترک  زبانها و تالش زبانها  ایجاد کرده ، به همین علت نام  ییلاقی  سوباتان  تا  چند سال پیش  به تعبیر  زبان  ترکی  (سو) یعنی  آب  و (باتان) به معنی  فرو رفتن ، یعنی ( محل  فرو رفتن  آّب در زمین ) به همه  معرفی  می شد . این تعبیر نام ، بر اساس  یک  باور افسانه ای که دلیل  بر وجود  حفره هایی در زمین  در بعضی نقاط   روستا و  روستاهای   اطراف بود و سبب  فرو رفتن  آّب  جاری   چشمه ها  می شد  در  ۲۲ کیلومتر پایین تر یعنی  در منطقه ای  از  قلعه  صلصال  لیسار  آب  خارج  می شد  که  در طول  زمان  به غلط  این نام  این گونه  جا افتاد  و رواج  پیدا کرد. باید یاد آوری  کرد ؛ فعالیت ها  و تلاش های  بهمن جلیلی در اطلاع  رسانی و درج مطلب از این  جاذبه  توریستی  و  شگفتی های  روستای  سوباتان  و ییلاقات  اطراف در  شبکه های مجازی  سبب  اشاعه  و گستردگی  اطلاعات  روستا  شد. متاسفانه جلیلی  مورد  اعتراض یک  شهروند قرار گرفت  که بدنبال  آن  ارائه  اطلاعات  دقیق را همراه  داشت . در  پاسخ  به  درج  اشتباه  نام  روستا و رواج  آن  اطاعات  کاملی   عنوان  شد . به این صورت  که  نام  روستا  کاملا  از فرهنگ  تالشی  سرچشمه  گرفته ؛ (سو)  در زبان  تالش  یعنی  گیاه  گل پر و ( بوتون ) که به غلط  باتان  تلفظ  می شود   یعنی  محل  رویش گیاه گل پر  جلیلی متذکر  شد:  از  دو سال  گذشته  علاوه  بر دو چندان  شدن  تلاشم  برای جذب گردشگر ، در پی معرفی  نام  درست  این  روستا  اقدامات  خوبی  هم  در  دستور کار  قرار  گرفت.
این فرهنگی  بازنشسته  در ادامه  تلاش های خود  در راستای  معرفی و حفظ  اداب و رسوم  تالش ، داشتن  یک  موزه  و یک مکان  ثابت  را لازم دانست  و با اندک امکانات  شخصی  توانست  در این  بخش  نوپا  که تاثیر  قابل  توجهی  بر  روی  گردشگران  و بازدید کنندگان  داشته باشد،  اقدام کرد . وی  علاوه  بر همراهی  و  جمع  آوری  نزدیک  به  ۲۰۰  قلم  از  ابزار جمع  آوری  شده  از قبیل  لوازم زندگی و البسه دامداران و عشایر ییلاق  سوباتان  در  موزه  مردم  شناسی  خود ،  مقالات  بسیاری  هم در این   راستا   نوشت   که جای  تقدیر است. جلیلی از باز گشایی  این نمایشگاه در مرداد سال ۹۳ با حضور جمع کثیری از عشایر ، اهالی و مسئولین محلی در کلبه شخصی  خود خبر داد  که در همان  زمان  گزارش تصویری آن نیز از شبکه باران  پخش شد.

بهمن  جلیلی  در توضیحات  خود  اضافه  کرد: ابتدا با نصب  یک  سیاه چادر و تعدادی  وسایل  کشف  شده  با همکاری   سایرین   موزه  راه اندازی  شد ، البته  در ابتدا من  و خانواده  تنها  بودیم و حمایتی  در بین  نبود  ،‌ اما نگاه های  ناباورانه  اشتباه  اهالی  را هم   متحمل  می شدم  و در کمترین  زمان  موزه و ابزار  جمع اوری  شده  به  یک  سازه  چوبی  انتقال پیدا  کرد  و  توانستم  با همکاری  برخی  از   دوستان و همراهان  دلسوز در  رسانه ای   شدن  این حرکت گام موثری  برداریم . متاسفانه  بعد از انعکاس  این حرکت نو و بی سابقه  به جای  همراهی و حمایت ، حساسیت  برخی  مسولین  برای  بر هم  زدن  این  حرکت   و این  سازه   بالا گرفت و سبب  اختلالاتی  از  سوی  آنها  در ادامه  روند  برنامه های ایجاد شد. ممانعت ها  و اخطارهای  پیش  رو  به هیچ  عنوان  سبب عقب نشینی  از ادامه  کار من  نشد،  بلکه  مصمم تر   پیگیر  کارها  شدم  و  با رعایت  مراحل  قانونی  اجرای  اقدامات  بزرگتری  را  در  دستور   برنامه  ریزیهای  کاری  خود  در بخش  صنعت  گردشگری  قرار دادم،‌وی  تصریح کرد:  در حال حاضر  موزه  در یک سازه  چوبی  برای عموم  نمایش  داده  می شود  اما  بزودی  به فضای  بزرگتری   منتقل   و بدنبال آن  کمپ های  متعددی  به  سبک  معماری   منطقه  سوباتان  یعنی  یا  از  تخته  و یا از کاه  گل  ساخته  خواهد  شد.

این دوستدار فرهنگ تالش  در تکمیل  توضیحات  خود  افزود :  بعد از  گرفتن  موافقت های  لازم از  سوی مسولین  برای ادامه  این  کار  فرهنگی   قول  همکاری  نصب  و احداث  چند کارگاه  از قبیل  صنعت ریسندگی ، رنگ رزی ، بافندگی و دیگر  صنایع  مختص  سرزمین  تالش  در  این  موزه  داده  شد . یعنی  هر  توریست  و گردشگر  با  سفر  به  ییلاق  سوباتان  و تجربه یک  شب  اقامت  با بخشی از  فرهنگ  غنی   مردم  تالش  خاطرات  خوبی  خواهد  داشت. بهمن  جلیل  در تکمیل  این موزه  از مردم  علاقمند  برای  همراهی  و همکاری  در اهداء  ابزارالات  کشاورزی  و  عشایری  مردم  تالش  دعوت  به  عمل  آورد. با شروع  فصل  بهار، سفر  به  ییلاق  سوباتان  آغاز می شود و  کلبه مردم شناسی عشایری سوباتان هم که نزدیک  به ۲۰۰ قلم ابزار در آن جمع آوری شده است  در کنارجاذبه های  گردشگری  از قبیل  دشت گل های شقایق، آبشار ورزان، بلندی ها و دره های متعدد، چشمه های فراوان آب شیرین نزدیکی دریاچه نئور و در نهایت منظره چشم نواز مه باعث جذب گردشگران به این منطقه زیبا  را فراهم  کرده  است.

پایان
–

با کلیک روی تصویر زیر پنجره اى ظاهر خواهد شد که مى بایست روى گزینه OK کلیک نمایید تا به عضویت کانال شاندرمن۲۰ در آیید.