گروه رسانه ای شاندرمن20 به کمتر از 20 راضی نباشید
مازیار احمدی
در ایامی نه چندان دور در تالش و دیگر نقاط روستایی گیلان از گهوارها های چوبی (گافرو-تصویر بالا) جهت خواباندن نوزادان و کودکان تا حدود سه سالگی استفاده می کردند. مادران تالشی که همپای مردان در کارهای کشاورزی و دامداری مشارکت داشتند از این نوع گهواره های چوبی جهت خواباندن نوزاد استفاده می نمودند.
به جهت بسته بودن دست و پای نوزاد خیالشان برای ساعتی راحت بود تا بتوانند مشغول کارهای روزمره شوند. از طرفی نوازاد هم بخاطر بسته بودن دست و پا زودتر به خواب می رفت و خواب راحتی را تجربه می کرد.
پس از گذاشت نوزاد در گهواره توسط دو باند پارچه پهن پاها و دستهای نوزاد رو می بستند تا نوزاد در هنگام خواب ثابت باشید. در قسمت میانی این گهواره محفظه ای برای تخلیه ادرار و مدفوع نوزاد در نظر گرفته شده بود.
البته امروزه دیگر استفاده از این نوع گهواره ها بخاطر تغییر شیوه زندگی و هم درگیری کمتر ماداران به فعالیتهای روزمره دامداری و کشاورزی و هم تعییر الگوی نگهداری ومراقبت از نوزادان به ندرت دیده می شودمگر در برخی روستاهای تالش و دیگر نقاط گیلان.
گردآوری عکس: الناز وزیری
